IDAHOT 2025 met Fleur Pierets
Op 17 mei is het IDAHOT, International Day Against Homophobia, Biphobia and Transphobia. We gaan in gesprek met Fleur Pierets over hoop, engagement en waarom een moment als IDAHOT vandaag meer dan ooit nodig is.
Fleur Pierets is schrijver, kunstenaar en spreker. Met haar werk tast ze voortdurend de grenzen af tussen kunst, activisme en queer identiteit. Ze schuurt, bevraagt en verbeeldt, altijd met een scherp oog voor rechtvaardigheid en zichtbaarheid.
Wat betekent IDAHOT voor persoonlijk jou?
"Voor mij is het ontzettend belangrijk dat IDAHOT blijft bestaan en dat er blijvend aandacht voor is. Veel mensen denken dat we als queer gemeenschap intussen 'alle' rechten hebben verworven. En ja, in sommige landen zijn we ver gekomen — maar die rechten zijn fragiel. Ze kunnen even snel weer worden afgenomen.
Neem bijvoorbeeld Italië, waar meemoeders in lesbische koppels recent uit het geboorteregister zijn geschrapt. Dat zijn geen kleine dingen. Dat zijn structurele stappen achteruit.
IDAHOT is voor mij dan ook geen 'viering' in de feestelijke zin, maar eerder een wereldwijd moment van bewustwording. Een kans om thema’s samen te brengen onder één sterke paraplu. En dat maakt het zo belangrijk."
IDAHOT is voor mij geen viering, maar een wereldwijd moment van bewustwording.
Hoe blijf je hoopvol en actief in tijden van backlash tegen queer rechten?
"Eerlijk? Hoopvol blijven vind ik moeilijk. Hoopvol zijn betekent met een zekere vorm van optimisme naar de toekomst kijken en dat lukt me niet altijd. Wat er vandaag allemaal gebeurt, vind ik eerlijk gezegd behoorlijk beangstigend.
Maar misschien is het net omdat ik mínder hoopvol ben, dat ik actief blijf. Wanneer rechten onder druk staan of zelfs worden afgenomen, is het des te belangrijker om wakker te blijven, om te spreken, om aan te kaarten wat fout loopt. Actief blijven? Dat gaat vanzelf. Omdat het moet."
Welke rol speelt kunst volgens jou in queer activisme?
"Kunst is een manier om mensen te laten stilstaan, om hen aan het denken te zetten. Ik geloof sterk dat je, als je wilt begrijpen wat er in een bepaald moment in de geschiedenis is gebeurd, moet kijken naar wat kunstenaars hebben gemaakt. Zij stellen de juiste vragen. Niet per se met de bedoeling om dé antwoorden te geven, maar om ruimte te creëren voor reflectie.
Kunst heeft doorheen de geschiedenis ontzettend veel in beweging gezet. Denk maar aan de Guerrilla Girls, die bijdroegen aan meer vrouwelijke representatie in musea. Of aan Kerry James Marshall, die mensen van kleur terug de kunstgeschiedenis inschreef en daarmee een krachtig, wereldwijd statement maakte.
Voor mij is kunst een essentiële pijler van queeractivisme. Ze daagt uit, schuurt, maakt zichtbaar, stelt in vraag — en net daardoor brengt ze verandering teweeg."
Wat mogen mensen verwachten van jouw bijdrage aan de Queer Night?
"Ik geef een speech, een soort State of the Queers, over waar we vandaag staan, waar we naartoe willen, en wat we al hebben verworven. Het voelt voor mij als een belangrijk tegengewicht voor het feestelijke en het performatieve luik van de avond. Ik hou ervan wanneer een festival ruimte maakt voor beide: inhoud en vermaak. En ik denk dat we daar met Queer Night heel mooi in slagen.Wat mogen mensen verwachten van jouw bijdrage aan de Queer Night."
Als je één wens mocht doen voor de queer community in 2025,
wat zou het zijn?
Amai, dat is echt een moeilijke vraag. Maar ik ga het bewust simpel houden. Mijn wens is: dat iedereen veilig blijft. Dat je mag zijn wie je bent, zonder angst. Thuis, op straat, op school, op je werk — overal. Veiligheid zou geen privilege mogen zijn, maar een recht." Wat mogen mensen verwachten van jouw bijdrage aan de Queer Night?
