Het was vooral haar ervaring met het Russische schoolbeleid dat haar onrustig stemde. "They discourage people from thinking and asking questions, they only teach you to follow the rules and submit without explanation or, most importantly, reason. Obviously I didn't like that. Who would?", vertelt ze hier later over aan de Financial Times.

Pussy Riot

Het mag je dus niet verbazen dat Alyokhina vanuit haar politiek activisme, haar werk als poëet én haar muzikale bagage lid wordt van het collectief Pussy Riot.

De band komt in het wereldnieuws wanneer ze in 2012 veroordeeld worden voor "hooliganisme, gemotiveerd door religieuze haat" voor hun performance in de Kathedraal van Christus de Redder in Moskou. De veroordeling leidt tot een gevangenisstraf voor Alyokhina en twee andere Pussy Riot-leden.

Een veroordeling die Rusland heel wat internationale kritiek oplevert. Solidarnost noemt Alyokhina en de andere leden "politieke gevangenen" en Amnesty International spreekt van "gewetensgevangenen".

Tijdens het proces pikt Alyokhina een prominente rol op. In haar slotpleidooi zegt ze: "This trial only has the status of a 'so-called' trial. And I am not afraid of you. I am not afraid of lies and fiction, of the thinly disguised fraud in the sentence of this so-called court. Because you can only take away my so-called freedom. And that is the exact kind that exists now in Russia. But nobody can take away my inner freedom".

Later wordt Alyokhina nog twee keer gearresteerd met Pussy Riot. Eén keer wordt ze valselijk beschuldigt van diefstal tijdens de Winterspelen in Sochi. Later duiken beelden op van de politie die Pussy Riot met zwepen aanvalt. In 2021 wordt ze 48 uur vastgehouden nadat ze deelnam aan een protest voor de ondertussen - in verdachte omstandigheden - overleden oppositieleider Alexei Navalny.

Tot op vandaag blijft Pussy Riot zicht verzetten tegen Poetin en zijn beleid. Zowel in binnen- als buitenland. Eén van hun laatste song, 'MAMA, DON'T WATCH TV', is een directe aanklacht tegen de oorlog in Oekraïne.

Riot Days

In 2017 publiceerde Alyokhina haar eerste memoires, 'Riot Days'. In het boek schrijft ze over haar proces en haar tijd in de gevangenis. Ondertussen zette Pussy Riot het boek om in een theatershow. Een straffe show.

Spoken word, theater, muziek, video... Een hele rits disciplines komt samen in één beklijvende show. Humor en activisme worden afgewisseld en sleuren je meteen mee in het verhaal van Alyokhina en Pussy Riot - om je tot lang na de show is afgelopen niet meer los te laten.

De internationale pers is alvast lovend. "Impossible to look away. Powerful and exhilarating," schrijft The Guardian. The Times noemt de voorstelling "A swaggering, throbbing gig. Clever and enthralling". En Louder Than War prijst dat 'Riot Days' "delivered with an intense brilliance" is.

Op de website van Pussy Riot vind je nog één heel lovende recensie, door de Russische ambassade in Zwitserland: "There is no doubt that the absolutely obscene actions that take place on stage, containing insults of Russia and its leadership, have nothing to do with culture or art". Alsjeblieft! Alsof dat niet veelbelovend klinkt?!

Pussy Riot speelde 'Riot Days' al over de hele wereld, meer dan 200 keer. De voorstelling sleepte ook nog eens de ene prestigieuze award na de andere andere in de wacht. Van de Herald Angel Award en de Lustrum Award, tot de Total Theatre Award of Edinburgh Festivals.

'Riot Days' is dus een spektakel dat je niet wil missen. Razend actueel en extreem bevliegend. Het is trouwens je enige kans om Pussy Riot in België aan het werk te zien. Niet te lang wachten en hieronder meteen je ticketjes bestellen, dus!