Stad Antwerpen

Tijdens Poëzieweek 2024 deelt elke dag iemand van Team Arenberg een favoriet stukje poëzie. Vandaag: Godspraise Itotoh, Coördinator Digital Storytelling.

Onderweg — Jaspe Azabe

In het archief van mijn leven
Ben ik vooral onderweg.
Het verhaal van mijn jeugd
In koffers en tassen en treinen en tickets.
Een tankstation, ergens nergens, en wegen zonder eind.
Mijn vader achter het stuur zweert dat we niet verdwaald zijn.
Zo voelt het soms gewoon, wanneer je lang onderweg bent.
Jaren later, is ook hij niet zeker of we ooit wel zijn aangekomen.

Onderweg naar integratie zongen we volksliederen
En aten we een stamppot van accenten.
Ik oefen, jij oefent, wij oefenen
Zo van
Rennen springen vliegen duiken vallen opstaan, en weer doorgaan.

Een tas vol oude taal die ik niet meer kan dragen
Prop ik in een kast die barst van de vragen.
Vragen zoals;
Waarom noemt de buurman mij chocolade en
Waarom mag ik eigenlijk nooit iets terugzeggen? Of
Mama, waarom noemt dat meisje jou zwarte piet? En
Papa, waarom kunnen we niet gewoon teruggaan naar ons eigen land?
Wat is Oorlog? En Waarom?
Hoezo pakken we elke keer weer onze spullen, hoezo kijken we nooit eens om?

Mijn moeder ritst mijn jas dicht en zegt:
Mwana wange, we zijn Onderweg.
We zijn allemaal bomen van verschillende hout en
De Bijl vergeet, maar de Boom onthoudt.

Een bloem kan niet kiezen waar zij bloeit en
Een kind kan niet kiezen waar hij groeit maar
Onderweg, zullen we zingen.
En lachen en gieren en brullen en springen.

Er is een Rover die gelooft dat
Mijn zoektocht mij onwaardig maakt voor
Zijn heilige Vlaamse grond.
Ik lach, en plant een vlag waar hij net stond.
Ik lach voor zij die de grap nooit zullen horen,
Voor zij die we onderweg zijn verloren.

Als een trotse middelvinger geniet ik zonder spijt
Elk moment van geluk een wraak tegen de haat
Waar we waren, heeft ons niet gebroken.
En misschien zijn we ergens onderweg
Eindelijk aangekomen.

Een bloem kan niet kiezen waar zij bloeit en
Een kind kan niet kiezen waar hij groeit maar
Onderweg, zullen we zingen.
En lachen en gieren en brullen en springen.

Godspraise over 'Onderweg'

"Dit gedicht weet op een eenvoudige, maar krachtige manier de complexe emoties van 'het onderweg zijn' te vangen. Het vertelt op prachtige wijze over de reis die velen hebben doorgemaakt en de herkenbaarheid ervan raakt me bijzonder."